EEN GEVAL VAN GENEZEN ARTROSE: H.I. MOLENAAR, ARTS

EEN GEVAL VAN GENEZEN ARTROSE: H.I. MOLENAAR, ARTS

9 juli 2010

Totdat ze er echt mee ophield, zo rond de 80 jaar oud, was vanaf mijn vroege jeugd, begin 

50-er jaren van de vorige eeuw, Mevr. Molenaar mijn huisarts. Als goede kennis van mijn 

moeder was zij, op zijn Indisch, ʻTante dokterʼ. Dit detail geef ik omdat anders de vraag 

opkomt waarom zij zo open met mij gesproken heeft over haar artrose in de heupen. 

Rond haar 65ste liep dokter Molenaar met twee krukken en kwam zij op huisbezoek heel 

moeizaam uithaar grote Mercedes. Zij had veel last van artrose in beide heupen. 

Nog voor haar 70ste en tot haar dood ergens in de 80 liep ze zonder enige steun en 

zonder pijn . De periode van ziekte en genezing lag in de jaren 70. 

Ze had het geluk gehad om in Duitsland een fysiotherapeute te vinden die niet geloofde in 

de medische opvatting dat kraakbeen te weinig herstelt om artrose te kunnen genezen. 

(de opvatting die in de Nederlandstalige Wikipedia staat) 

Ze heeft me de aanpak van deze fysiotherapeute uitgelegd, waarbij ze vertelde dat de 

fotoʼs in het UMC Leiden  (toen nog Academisch Ziekenhuis Leiden) het herstel van haar 

heupen hebben vastgelegd, maar dat daarin kennelijk geen doorbraak werd herkend die 

een eind kon maken aan de overtuiging dat kraakbeen altijd onvoldoende herstelt. 

Toen de fysiotherapeute haar praktijk wegens leeftijd moest opgeven beklaagde zij zich 

tegenover dokter Molenaar,  dat zij als paramedische kracht nergens gehoor had 

gekregen voor het succes van haar aanpak, ondanks de ook in Duitsland voorhanden 

bewijzen van geregenereerd kraakbeen bij haar patiënten. 

Haar basis gedachte en ervaring was dat bij voldoende bloedcirculatie rond de aangetaste 

gewrichten het kraakbeen voldoende regenereert voor herstel. 

Pijn verkrampt het weefsel rond de bloedvaten en moet voorkomen en/of zo snel mogelijk 

beëindigd worden. 

Radioactieve modderbaden bevorderen het herstel. 

De punten uit de langdurige – discipline, wilskracht  en toewijding (plus geld helaas) 

vereisende –  aanpak waren: 

1. Leren bewegen zonder pijn op te roepen. 

2. Zodra pijn optreedt deze wegmasseren, voordat verder gegaan wordt. 

3. Veel massage ondergaan. 

4. Zelfmassage om pijn weg te masseren aanleren en toepassen. 

5. Kuren volgen in (Oost-Europese)oorden die radio-actieve modderbaden aanbieden. 

6. Alles doen wat de bloedsomloop bevordert. 


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *